KOPECKY GAÑA NA CASA ,ONDE SE LLE ESCAPOU O TRIUNFO NO 2010

A Kopecky e Stary escapóuselles o Rally Zlín 2010 da República Checa, a súa casa, entre os dedos a consecuencia dunha saída de estrada, un detalle que alargou a súa seca de triunfos desde maio de 2010, ou o que é o mesmo, desde o Rally Illas Canarias daquela tempada. A pesar de chegar ao seu país podendo sentir toda a presión do mundo, o oficial de Skoda sacou peito facendo gala duns nervios de aceiro, resistindo estoicamente os ataques dun Freddy Loix que chegou a estar a un só segundo del.

Líder do rally desde que se anotou o seu primeiro scratch no terceiro tramo e, ininterrompidamente, até o décimo quinto e último, a Kopecky complicóuselle a carreira cando nada máis empezar a etapa do domingo chegaba á meta do TC10 (Maják, de 26,9 km) con problemas de dirección asistida. O noruegués Andreas Mikkelsen (Skoda Fabia Súper 2000), quinto da xeral despois da picada que sufriu o sábado, era o máis rápido nesa fase da carreira, pero para o checo o perigo tiña nome e apelido belga: Freddy Loix.

O de BFO xa pechara a primeira etapa empatado con Juho Hänninen, líder do IRC e autor do primeiro scratch do rally checo. Esporeado por ese man a man, o seu crono meteuno de golpe na pelexa pola vitoria ao coincidir cos peores momentos de Kopecky. O seu case vinte segundos de colchón se esfumaban dunha plumada e quedaban en 5,6 e baixando. 3,7 no undécimo tramo, un no duodécimo? Só a finalización desa primeira sección das dúas que se ían a disputar detivo a sangría e ao volver aos tramos Kopecky armouse de amorne e, décima a décima tratou de levantar de novo a súa vantaxe.

Pero Loix estaba moi crecido e non llo puxo fácil. Mikkelsen volvía ser o mellor nos tramos 13 e 14, pero Kopecky gañou un segundo máis que, nin moito menos, aseguráballe a vitoria de face á última especial. Pero a pesar do perigoso precedente de 2010, o oficial de Skoda non caeu presa dos seus propios nervios e amorteceu a perda de segundos en Halenkovice (24,37 km) até un asumibles oito décimas que deixaban a súa vantaxe final en 1,2??. Era a súa segunda vitoria en casa tras a lograda en 2009.

Juho Hänninen non puido esta vez seguir o ritmo dos seus compañeiros de marca, pero a súa terceira posición segue manténdoo na locomotora da clasificación do IRC a falta de só catro citas para o final da tempada. Quen o ten máis complicado despois do paso pola República Checa é o francés Bryan Bouffier. O gañador en Montecarlo mantívose a ronsel dos postos de podio despois da primeira etapa, chegando a anotarse mesmo un scratch, pero nada máis arrincar a segunda tivo un accidente cando era cuarto moi preto de Loix. Ese cero puntos abren unha pequena brecha nas súas aspiracións ao título.

Así as cousas, a cuarta posición foi para Thierry Neuville (Peugeot 207 S2000), algo comedido na súa segunda participación en Zlín pero sumando uns puntos importantes nesta tempada trufada de abandonos e resultados moi brillantes para el. Andreas Mikkelsen (Skoda Fabia S2000) estivo moi preto de dar caza ao belga de Kronos Racing e o seu destino neste rally sería outro de non picar no TC8 e facer un trompo no TC12. Aínda así, o seu catro scratch do seis posibles nesa etapa final deixárono ás portas desa cuarta praza e demostrando unha vez máis que é un dos rookies do ano no IRC.

E xa que falamos de mozos cun futuro prometedor, o irlandés Craig Breen, o mesmo que lle arrebatou por pouco a vitoria a Yeray Lemes o pasado Rally de Alemaña na WRC Academy, quedou preto de levantarlle a sexta posición a Toni Gardemeister (Skoda Fabia S2000) cun Ford Festa Súper 2000. Outro antigo rival do lanzaroteño no J-WRC, Karl Kruuda (Skoda Fabia S2000) acabou décimo por detrás de Roman Kresta (Skoda Fabia S2000) e de Per Gunnar Andersson (Proton Satria Neo S2000), este último despois de sufrir unha infinidade de problemas en forma de picadas, trompos e saídas de estrada. Guy Wilks (Peugeot 207 S2000), que chegou a pisar posicións de honra e que marcou un scratch na segunda especial do rally, acabou abandonando por problemas de motor a falta de dous tramos.

KOPECKY GAÑA NA CASA ,ONDE SE LLE ESCAPOU O TRIUNFO NO 2010

VALLEJO ESTREA O PORCHE CON VICTORIA EN FERROL

Coa baixa de Miguel Fuster por culpa do orzamento e o rápido abandono de Xevi Pons (Ford Festa S2000) por rotura de palier no transcurso da primeira etapa, o 42 Rally de Ferrol foi un agasallo do ceo para pilotos e equipos que tiveron unha primeira metade de campionato nefasta. Alberto Hevia (Skoda Fabia S2000) e Sergio Vallejo (Porsche 997 GT3) tiñan unha ocasión de ouro para recuperar terreo e non quixeron desaproveitala.

No caso do asturiano, de novo un fallo mecánico arrebatoulle a gloria de sumar o seu terceiro triunfo consecutivo no rally ferrolán e tívose que conformar cunha terceira posición que sabe a pouco despois de chegar a liderar a maior parte das probas nas que participou este ano a pesar de terminar só dúas: Canarias e Ferrol. A servodirección da súa Fabia Súper 2000 fallou en Miño-Vilarmaior-Irixoa (TC5) e iso custoulles o rally e case o podio, pero o seu equipo puido facer un apaño para polo menos asinar o seu primeiro podio do ano. Por fin.

Os Vallejo, que levaban meses tentando sacar punta ao Lotus Esixe, non desaproveitaron a ocasión de porse ao mando no terceiro e último rally galego da tempada. Fixéronse con dous scratch e aínda que no TC7, o penúltimo, pareceu que afrouxaban demasiado, ao final fixéronse coa súa primeira vitoria do ano por 42´´ respecto de Jonathan Pérez. O asturiano, segundo, sumaba así unha cantidade importante de puntos achegándose desde a terceira posición do campionato a Fuster e Pons.

No Grupo N a vitoria final foi para o equipo formado por Alberto Meira e Álvaro Bañobre, aos mandos dun Mitsubishi Lancer Evo X. E iso que o piloto de Vincios partía cunha penalización dun minuto por exceder a velocidade máxima permitida nos recoñecementos. Con todo, Meira non cedería ante o desalento e aos poucos iría remontando posicións até lograr finalmente a primeira praza do Grupo N e terminar ademais cuarto na clasificación xeral, aínda tendo tamén diferentes problemas mecánicos durante a carreira.

Na categoría de dúas rodas motrices, cando todo parecía indicar que Joan Vinyes lograría imporse coa habitual solvencia, unha picada no último tramo da terceira sección facíalle perder a cabeza da categoría en detrimento de o seu compañeiro Gorka Antxustegi, que soubo xestionar a vantaxe conseguida para facerse co primeiro triunfo do ano para el nesta categoría, ademais de levar tamén a vitoria na Challenge Hankook, onde o terceiro clasificado sería Pablo Rey.

Un Pablo Rey que ademais tamén lograría apuntarse o triunfo na Copa Suzuki Swift, despois dun intenso duelo co andorrano Joan Carchat. Os dous estiveron a se alternar á fronte da clasificación, con Alberto Monarri preto deles. Pero ao final a experiencia e coñecemento da zona por parte de Pablo Rei acabaría sendo decisiva para alzarse co triunfo. A Carchat con todo este segundo posto serviulle para levantarse ao liderado da xeral da Copa Suzuki, superando a Pablo Pazó que en Ferrol terminaba terceiro.

Na Mitsubishi Evo Cup os resultados foron tamén sorprendentes. Despois do abandono de Eugenio Mantecón por problemas físicos todo parecía indicar que Daniel Marbán tiña o camiño fácil para lograr unha vitoria que podía valer o seu peso en ouro. Con todo, o piloto madrileño vería as súas prestacións moi limitadas por culpa dun problema mecánico derivado dunha saída no shakedown e vería como Alberto Otero primeiro e despois José Luís Peláez superábano para finalizar terceiro.

Os dous primeiros tramos da mañá do sábado foron un calvario para a maioría dos pilotos que seguían en carreira. Poucos foron os que superaron esta sección sen algún tipo de inconveniente. Quen máis se viu prexudicado foi sen dúbida Alberto Hevia. Un problema na bomba da servodirección da súa Fabia Skoda Súper 2000 facíalle perder o liderado da xeral e puña moi complicadas as opcións de levar o triunfo final. Unha vez máis, a sombra da mala fortuna planeaba sobre o asturiano.

E con este panorama, Sergio e Diego Vallejo postulábanse como os claros favoritos para levar a vitoria con máis dun minuto e 40 segundos respecto ao de Skoda e con 52,8?? respecto de Jonathan Pérez (Peugeot 207 S2000) que herdaba esa segunda praza. Os irmáns lucenses tiñan problemas de estabilidade no primeiro dos tramos da mañá, pero en Monfero impuxeron a potencia da súa Porsche 911 GT3 para situarse con autoridade á fronte da clasificación xeral e dar un paso adiante importante para conseguir subirse todo o máis alto do podium na entrega de premios da Praza de España. O ano e medio longo que levaban sen subirse a un Porsche non era impedimento suficiente para volver ser un dos referentes neste rally.

Joan Vinyes (Suzuki Swift S1600) tampouco se libraría dos problemas, e unha picada no tramo de Monfero a máis de 13 quilómetros da meta faríalle perder un considerable tempo, algo que aproveitaría o seu compañeiro de equipo Gorka Antxustegi (Suzuki Swift S1600) para situarse á fronte da clasificación xeral de dúas rodas motrices. Eran sexto e sétimo respectivamente da provisional a falta de dous tramos.

Outro galego, Alberto Meira, tamén ía coa ponte traseira da súa Mitsubishi Lancer Evo X rengueante e despois de desaloxar da cuarta praza aos irmáns Pais (Mitsubishi Lancer Evo X) no tramo de Miño-Vilarmaior-Irixoa (27,33 km), volvían caer á quinta e segunda entre o grupo N.

Outro que parecía dar tamén un golpe case definitivo na Copa Suzuki Swift era Joan Carchat. O andorrano saía a por todas desde o primeiro quilómetro e conseguía endosarlle máis de corenta segundos a Pablo Rei, que na xornada anterior había terminado a pouco máis dun segundo na xeral e que vía desta forma como se complicaban as súas opcións de lograr a vitoria na copa de promoción. O que se puña moi interesante era a loita polo segundo e terceiro posto, con Alberto Monarri a algo máis de cinco segundos.

O lobo de Meira non quixo deixar lugar á especulación no último tramo do día, e despois dunha formulación conservadora saíu a dalo todo na última especial, logrando marcar o mellor tempo e facéndose coa vitoria final. Os irmáns Vallejo sacaron a relucir toda a potencia da súa Porsche no tramo máis propicio para o seu vehículo e fixéronse coa vitoria. Jonathan Pérez, nun gran rally, lograría o segundo mellor tempo do tramo e conseguiría tamén certificar o seu posto na xeral, sen deixar marxe ao milagre de Hevia, que tivo que conformarse ao final coa terceira praza da xeral, unha vez máis contrariado polas dificultades mecánicas que o están perseguindo esta tempada.

Nas dúas rodas motrices e Challenge Hankook non houbo sorpresas no último tramo. Joan Vinyes sabendo que xa era case imposible alcanzar ao seu compañeiro de equipo levantou o pé do acelerador, pensando máis no que se podía perder se tiña unha saída de estrada. Así Antxustegi fíxose co último scratch e coa primeira vitoria do ano nas dúas rodas motrices. Tampouco houbo sorpresas na Evo Cup, onde Alberto Otero marcou o mellor tempo certificando unha actuación excepcional. E no Grupo N a sorpresa veu aquí co abandono dos irmáns Pais, que perderon desta forma a opción de conseguir a segunda praza da xeral.

E a gran emoción estaba na Copa Suzuki Swift. Pablo Rei estaba a catro décimas de Joan Carchat e os dous saíron a por todas. Con todo ao final puido máis a experiencia e coñecemento da zona do naronés, que lograba marcar o mellor tempo e conseguir desta forma a súa primeira vitoria do ano.

VALLEJO ESTREA O PORCHE CON VICTORIA EN FERROL

VALLEJO VOLTA CON PORCHE NA SEGUNDA PARTE DO NACIONAL

O galego Sergio Vallejo cambia de montura de face á segunda parte do Campionato de España de Rallyes de Asfalto. Para iso vendeu o Lotus Esixe ao seu bo amigo Álvaro Muñiz, vehículo cuxo mellor resultado foi un segundo posto no Rallye Cantabria. E é que o piloto de Meira esta moi interesado en volver porse a mans dun Porsche 911 GT3, coche co que se adxudicou o nacional de asfalto de 2009.






Hai uns días Sergio Vallejo trasladouse até Italia co firme propósito de chegar a un acordo cun preparador para comprar un Porsche 911 GT3 similar ao que utilizou até o ano pasado. Aínda que a unidade que vai facer correr en España non terá as últimas evolucións, xa que en principio non será tan competitivo como o coche de Miguel Fuster, Vallejo espera recobrar a senda da vitoria nas probas seguintes ao Rallye de Ferrol, onde espera debutar con este coche.

VALLEJO VOLTA CON PORCHE NA SEGUNDA PARTE DO NACIONAL

LOEB FAI HISTORIA EN FINLANDIA O GAÑALO POR SEGUNDA VEZ

Sebastien Loeb ampliou o seu liderado no máis alto do Campionato do Mundo de Rallye con 27 puntos conseguindo a segunda vitoria no Neste Oil Rallye de Finlandia.

Pilotando un Citroën DS3 WRC, Loeb sempre foi o primeiro en abrir os tramos durante o tres días da rápida proba finlandesa e xunto ao seu copiloto Daniel Elena fíxose coa súa vitoria número 66 no campionato do mundo. Con este triunfo, o francés convértese no primeiro piloto non nórdico en gañar a proba dúas veces.
Loeb empezou o día final cunha diferenza de 1,5 segundos respecto do seu compañeiro de equipo Sebastien Ogier, pero temía perder tempo xa que, ao ser o primeiro, tocáballe limpar a pista de terra. Con todo, a choiva descartaba calquera posible atraso e así podía ser capaz de ampliar a súa marxe grazas a unha boa actuación nos tramos 12 e 13.

No entanto e con algunhas especiais algo malas durante o bucle da tarde, Loeb seguía enfrontándose a unha dura loita para manter o seu liderado. Cando Ogier picaba a roda dereita do seu coche no tramo 17, Loeb achegábase á vitoria a pesar de que o Ford de Jari-Matti Latvala recortou a súa vantaxe a menos de 10 segundos nas especiais finais.

"Está moi ben", dicía Loeb ao acabar o Power Stage. "Por suposto, foi unha proba difícil cos outros pilotos indo detrás de min para facerme limpar a pista. Pero finalmente gañamos e foi un gran alivio, e quizá a mellor vitoria da miña carreira"
Latvala empezou o día final a 2,6 segundos por detrás de Loeb na terceira posición, pero os seus esforzos para subir prazas víronse obstaculizados pola falta de tracción na parte traseira do seu coche. Os cambios no diferencial traseiro durante o mediodía solucionaron os problemas e o finlandés foi capaz de atacar, quitándolle a segunda posición a Ogier no 18º tramo.


"Foi un fin de semana duro e espertei un pouco tarde", dicía o piloto da Festa RS WRC. "Por suposto, é decepcionante non gañar pero foi un rallye xenial"

Ogier apenas podía esconder a súa decepción ao final da proba, xa que estaba convencido de que podía conseguir a súa primeira vitoria en Finlandia. "Por suposto non abandonei pero este non é un bo resultado para o campionato. Coa miña posición nos tramos de hoxe debería loitar polas vitorias pero todo acabouse cando piquei".

Mikko Hirvonen iniciou a primeira das 11 especiais do sábado en sexta posición e a case un minuto do cuarto clasificado, Petter Solberg. Pero unha combinación de velocidade, foi o máis rápido en oito tramos de hoxe, e os problemas no diferencial de Solberg permitiron ao finlandés colocarse na cuarta posición coa súa Festa oficial.
Hirvonen sentía frustrado por ser uns dos pilotos máis rápidos do rallyes e non poder pelexar pola vitoria final, un consolo menor foi a obtención do Power Stage que lle outorga tres puntos extras para a xeral do campionato.

Solberg finalizou quinto por diante de Mads Ostberg, que impresionou ao volante da súa Festa Stobart M-Sport. Aínda que o mozo noruegués non puido dar caza ao seu compatriota Solberg, marcou moi bos cronos durante todo o rallye.

"Estou moi contento porque fomos capaces de estar entre o cinco mellores deste rallye", comentou Ostberg, que lucía un brazalete negro durante toda a proba como sinal de loito polas vítimas dos atentados terroristas que houbo recentemente no seu país.

O noruegués foi seguido polos seus compañeiros de equipo, Henning Solberg e Matthew Wilson, na clasificación xeral, terminando sétimo e oitavo respectivamente.
Kimi Raikkonen acabou a proba da casa en novena posición, o seu copiloto Kaj Linsdtrom explicou que o ex campión do mundo de F1 podería finalizar sétimo se non danase a parte dianteira da súa Citroën DS3 WRC do ICE 1 Racing no TC 17.

O gañador da categoría do SWRC, Juho Hanninen completou a zona de puntos co seu decima posición pilotando o Skoda Red Bull, un posto por diante de Dennis Kuipers do equipo FERM Power Tools World Rally Team, que impresionou no seu debut no Rallye de Finlandia pilotando a súa Festa RS WRC.

Qhalid Ao Qassimi, piloto do Abu Dhabi Team, que cumpría catro anos como patrocinador do WRC e de Ford acabou no 14º. PG Andersson foi o 15º co seu Subaru Impreza R4 do equipo de Tommi Makinen.

Problemas de sobrequencemento obrigaron á dirección do equipo MINI WRC ha tomar a decisión de que os seus pilotos, Kris Meeke e Dani Sordo abandoasen. Os dous sufriron problemas técnicos nos motores dos seus John Cooper Works WRC.

Ningún dos dous Skoda Fabia xestionados por Volkswagen chegaron á meta. Joonas Lindroos sufriu un accidente na segunda xornada, mentres que unha rotura no radiador obrigou a retirarse a Andreas Mikkelsen ao final TC 17.

O noruegués impresionara a pesar de non poder finalizar o rallye, o equipo alemán ha utilizado esta proba para prepararse para o Campionato do Mundo de Rallyes de 2013.

LOEB FAI HISTORIA EN FINLANDIA O GAÑALO POR SEGUNDA VEZ